۱۳۹۳ دوشنبه ۱ دی ساعت 14:21
سرویس موسیقی هنرآنلاین: ناصر عبداللهی خوانندهای محبوب با صدایی بم و دوستداشتنی بود که در زمان فعالیت حرفهایش توانست به خوانندهای محبوب بدل شود، اما گویا دست سرنوشت مدت زمان طولانی را برای وی در نظر نگرفت، چرا که ناصر در سوم آذرماه ۱۳۸۵ در بندرعباس به دلایل نامشخصی بیهوش شد و به کما رفت. او پس از گذراندن ۲۷ روز در کما سرانجام در بیمارستان هاشمینژاد تهران در روز ۲۹ آذر ۱۳۸۵ و در ۳۶ سالگی درگذشت.
بعد از مرگ خاموش و غریبانه ناصر عبداللهی حاشیهسازیها و شایعات سالهای اخیر، همواره زخمی بر بدن خانواده و دوستداران وی میزد تا جایی که فرزند ارشد این خواننده گفته بود: هضم مرگ پدر به اندازه دست و پنجه نرم کردن با این شایعات برایش سخت نبوده است.
در سالهای اخیر با توجه به تداخل سالگرد فوت این خواننده با ماه رمضان، مجوز برگزاری سالگرد برای وی صادر نشد تا حرف و حدیثهای فراوانی در رسانهها به وجود بیاید و سرانجام هم مجوز برگزاری صادر نشد.
هشت سال از روز آخرین وداع ناصر عبداللهی با دنیا و موسیقی میگذرد و به همین مناسبت دو یادداشت کوتاه از مهرداد نصرتی، رضا صادقی و همایون نصیری را در ادامه مطلب می خوانید:
رضا صادقی:
هر سال که به یلدا نزدیک میشیم یاد ناصر عبداللهی میافتم و صدای یلدائیش..آروم و صمیمی ...قبول دارین که کسی نتونست جاشو پر کنه؟ روحت شاد هم خون، هم شهری، هم صدا و رفیق.
مهرداد نصرتی:
تو زندگیم تاثیرگذارترین فردی رو که دیدم و شناختم ناصر بود، من به حرف هیچکس توجه نمیکردم و کار خودم را میکردم اما بعد از گذشت سالها به شدت شیفته، افکار و رفتارش شدم. هیچ کس ندیدم حتی برای یک لحظه شبیه اون فکر کنه و حرف بزنه. برام عجیب بود با اینکه خیلی سالم و سرحال بود همیشه به فکر مرگ و رفتن بود، در تمام لحظهها بهم میگفت ما خیلی زود از هم جدا میشیم و من میرم اما دوباره بر میگردم هنوز صداش تو گوش هست، این روزا خیلیها به خودشون بهترین و بزرگترین و سلطان اولین و هزارتالقب بیدلیل میدن اما به جرات می تونم بگم که ناصر سلطان صدای ایران بود و یکی از بزرگترین و خاصترین خوانندگان تاریخ این مرز و بوم هست و خواهد بود و نظیرش دیگه پیدا نمیشه
ناصرم
عزیز دلم
هنوزم چشمای تو مثه شبای پرستارس
هنوزم دیدن تو برام مثه عمر دوبارس
هنوزم وقتی میخندی دلم از شادی میلرزه
هنوزم با تو نشستن قد یک دنیا میارزه
بیست و نه آذر، سالگرد پر کشیدن رفیقم و به همه دوستدارانش تسلیت میگم
همایون نصیری:
ناصر....
خدا رو شکر تنها چیزی که از ناصر در ذهنم ثبت شده همه خاطرات خوشی است، شاید فکر کنید به خاطر اینکه از دست دادنش اینجوری صحبت میکنم؛ ولی حقیقت این است که چه در کنسرت چه در ضبط یکی از خوانندگان استثنایی بود همیشه وقتی با دوستان دور هم هستیم دوستانی که جزو اولین گروه های همکار با ناصر هستیم افسوس میخوریم و کمبودش را شدیدا احساس میکنیم، بعضی اوقات با خودم فکر میکنم چرا همیشه هنرمندانی از قبیل ناصر که در حرفه خود یکی هستند زود از دست می روند؟
امیدوارم دیگر شاهد این چنین اتفاقات بدی نباشیم.